Ta historia mrozi krew w żyłach! Zapadł wyrok, opiekunka skazana. To co robiła ze swoją podopieczną...

Mogła umrzeć po cichu, w ciemnym, wychłodzonym domu na gostyńskim Pożegowie. Gdyby nie sąsiadka, mieszkająca kilka domów dalej, być może nikt nigdy nie dowiedziałby się, w jakich warunkach żyła. Dziś 52-letnia Lila ma ciepłe mieszkanie, opiekę i  ludzi dookoła siebie, ale...  W tej smutnej historii niepełnosprawnej mieszkanki Gostynia jest coś, co nie daje spokoju Renacie Plucie - dziś opiekunce prawnej pani Lilii, która uważa wyrok, który zapadł w tej sprawie jest zdecydowanie zbyt łagodny.

Renata Pluta dobrze pamięta grudniowy dzień 2022 roku, kiedy mijała dom na Pożegowie w Gostyniu. Drzwi były otwarte. W środku ciemno, zimno i niewyobrażalny odór. W pierwszym pomieszczeniu zobaczyła psa brudnego, skołtunione futro, ledwo się poruszał. Dopiero w piwnicy, w ostatnim pokoju, na brudnej kanapie, pod stertą koców, znalazła Lilę. Wychudzoną, zziębniętą, odciętą od świata. Zawiadomiła gminę i Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.

Od tego momentu zaczęła się długa walka o zabezpieczenie podstawowych potrzeb niepełnosprawnej kobiety, ale też postępowanie karne przeciwko jej byłej opiekunce, zatrudnionej w spółdzielni świadczącej m.in. specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi. To ona miała dbać o to, by Lila miała co zjeść, w co się ubrać i w jakich warunkach żyje.

Sprawa trafiła do prokuratury w 2022 roku, a następnie do gostyńskiego sądu. W kwietniu 2025 roku zapadł wyrok. Sąd uznał, że doszło do znęcania się nad osobą nieporadną i narażenia jej na utratę życia. Mimo tego zdecydował o warunkowym umorzeniu postępowania, wyznaczając rok próby oraz 500 zł świadczenia na fundusz dla pokrzywdzonych. W uzasadnieniu sąd szczegółowo opisał skalę zaniedbań. Była opiekunka nie wywiązywała się z obowiązków wynikających z umów o świadczenie usług, nie zapewniała swojej podopiecznej posiłków,  podstawowych artykułów spożywczych, środków higieny i czystości, opału na okres grzewczy, czystości w miejscu zamieszkania. To doprowadziło do zdecydowanego pogorszenia stanu zdrowia podopiecznej, a kobieta  była niedożywiona, zaniedbana, brudna.

Dopiero sąd odwoławczy w Poznaniu, w listopadzie 2025 roku, podwyższył wyrok, zasądzając dla byłej opiekunki 2000 zł nawiązki bezpośrednio dla Lili. Dla Renaty Pluty opis jaki pojawił się w uzasadnieniu wyroku jest ważny, bo potwierdza, że to, co widziała w tamtym domu, ale... Uważa, że kara jaka spotkała byłą opiekunkę jest zbyt łagodna. 
 

- Wiem, że mówi się: "Wyroków sądu się nie komentuje”. Też tak zawsze powtarzałam. Ale kiedy usłyszałam, że za miesiące głodu, brudu, zimna i realnego ryzyka śmierci Lila dostanie 2000 złotych, zwyczajnie nie wytrzymałam - przyznaje. - Ja widziałam ten dom, tę temperaturę, jej wychudzone ciało. Widziałam, jak mało brakowało, by umarła. Nie potrafię patrzeć na ten wyrok bez emocji. W tym kraju można doprowadzić niemal do śmierci człowieka i usłyszeć wyrok w zawieszeniu, żadnych innych konsekwencji - dodaje.

Jej zdaniem to, co sąd opisał w uzasadnieniu, kompletnie nie przystaje do tego, jak łagodnie potraktowano sprawczynię.
 

- Ważne jest to, że sąd jasno napisał, co się działo. Że Lila była zaniedbana, że ktoś za to odpowiadał - mówi. - Ale kiedy sprowadza się to do 2000 złotych i wyroku w zawieszeniu, to trudno nie pytać, ile w praktyce warte jest życie i zdrowie osoby niepełnosprawnej - dodaje.

Żeby móc formalnie dbać o sprawy Lili, Renata Pluta wystąpiła do sądu o częściowe ubezwłasnowolnienie 52-latki.
 

- Biegły uznał, że nie ma podstaw do całkowitego pozbawienia jej zdolności do czynności prawnych, bo Lila rozumie swoje położenie, ale w wielu sprawach życiowych wymaga stałego wsparcia - mówi Renata Pluta, która jest sądowym kuratorem LIli, odpowiada za sprawy urzędowe i finansowe.

Z inicjatywy kurator powstał też notarialny testament: po śmierci Lili jej majątek ma trafić za pośrednictwem miasta do Środowiskowego Domu Samopomocy, który na co dzień ją wspiera. W zamian placówka ma zorganizować jej pogrzeb i zadbać o grób.
 

- Mało prawdopodobne, że przeżyję Lilę, więc to uczciwe. Lila nikogo innego nie ma - mówi Renata Pluta.

Sprawa z gostyńskiego Pożegowa jest nie tylko historią jednej kobiety i jednej opiekunki. Bo pokazuje też wady systemu, który czasem działa tylko "na papierze”. Lila miała przydzieloną opiekunkę, dochód, dach nad głową. W praktyce przez wiele miesięcy żyła w warunkach poniżej ludzkiej godności.
 

- Gdybym tamtego dnia nie zapukała do drzwi, dziś nie rozmawialibyśmy o wyroku, tylko o tragicznej śmierci samotnej kobiety - mówi cicho Renata Pluta.

Dlatego dla Renaty Pluty spór nie kończy się w momencie uprawomocnienia się orzeczenia. Wyrok jej zdaniem, jest zbyt łagodny, to jedno. Drugie to pytania bez odpowiedzi, gdzie w tym wszystkim był system? Jak wyglądał nadzór nad pracą opiekunki? Kto sprawdzał, czy do domu rzeczywiście trafia jedzenie, leki, opał czy podopieczna ma ciepło i bieżącą wodę?

Historia 52-letniej dziś Lili kończy się jednak lepiej, niż mogła się zakończyć. Ma ciepłe mieszkanie, wsparcie i ludzi obok. Ale jej los wciąż zostawia więcej pytań niż odpowiedzi. Jedno z nich, które Renata Pluta zadaje najczęściej, brzmi, czy wyrok, który zapadł "w imieniu Rzeczypospolitej”, w wystarczający sposób został wydany także w imieniu Lili?

::addons{"type":"only-with-us", "color":"black"}

[ZT]85476[/ZT]

[ZT]85551[/ZT]

[ZT]85419[/ZT]

[ALERT]1765356294858[/ALERT]