Wystroiły się jak Beyoncé? Ubrane w humor i szpilki, nie wystraszyły się mokrej sceny

To był bardzo deszczowy piątek z imprezą, która zdaniem wielu nie miała prawa udać się tego dnia. A jednak na stadionie w Pogorzeli wydarzyło się coś znacznie większego niż tylko koncerty zespołów. Publiczność nie tylko przyszła, ale i bawiła się tak, jakby to właśnie deszcz był atrakcją wieczoru. I właśnie wtedy stało się jasne, że tu nie chodziło o line-up, pogodę czy scenografię. Tu chodziło o coś znacznie głębszego. Pogorzela po latach znów poczuła, że to jest właśnie jej czas.

Są takie chwile, które przechodzą do lokalnej historii nie dlatego, że cudownie świeciło słońce, ale dlatego, że lało jak z cebra i nikt się tym nie przejmował. W piątek wieczorem mieszkańcy Pogorzeli nie tylko rozłożyli parasole. Oni rozłożyli też system ponurej stagnacji, który przez lata fundował mieszkańcom wydarzenia tak ciężkie, że nawet deszcz bał się spadać na głowę. Wczoraj padało równo i uczciwie, ale zamiast wystraszyć ludzi, deszcz  uruchomił coś, co najtrafniej opisać można jednym słowem -  spragnienie. Spragnienie dobrej zabawy, normalnej, swojskiej, tanecznej, z refrenami, które zna nawet ten, co mówi, że nie słucha disco polo. Spragnienie imprezy z ludzką twarzą, spragnienie uśmiechu, luzu i publiczności, która zamiast przecierać oczy ze zmęczenia, przecierała okulary z kropel deszczu, bo przecież coś musiało chronić wzrok przed błyskiem tej pozytywnej energii. Wszystko przypominało pewien rodzaj oczyszczenie nie tylko atmosfery, ale także klimatu społecznego, nastrojów i lokalnego zmęczenia, które wisiało nad miastem jak dym po koncercie, który nie trafił w gusta.
 

[ONNETWORK_VIDEO_ID]2600[/ONNETWORK_VIDEO_ID]

Burmistrz Pogorzeli, Daria Wyzuj też, nie przywitała mieszkańców standardowym zestawem urzędowych grzeczności. Zamiast tego stanęła na scenie jak sąsiadka z domówki i razem z Kingą Walczak, dyrektorką miejscowego MGOK rzuciły pytanie, które przeszło przez tłum jak fala dźwięku z najlepszego sound systemu -  Dziewczyny, wystroiłyście się jak Beyoncé? Bo my tak! Obie ubrane nie w urzędową poprawność, tylko w charyzmę, humor i szpilki, które nie bały się mokrej sceny. W tym jednym geście, w tym jednym zdaniu było wszystko. Luz, odwaga, dystans i radość z tego, że w końcu coś tu gra, a nie tylko trzyma się kupy. 

Publiczność? Nie do złamania. Ludzie, którzy jeszcze parę lat temu pewnie by się rozproszyli już po pierwszych kroplach deszczu, tym razem stali, tańczyli, śpiewali i żyli każdą nutą. Zespół  „Łobuzy”, choć ich nazwa sugeruje lekki rozgardiasz też zrobili porządną robotę, a kiedy fanki wskakiwały na scenę, to nie dlatego, że je tam wyciągnięto za rękę. Same chciały być częścią tej historii, bo to nie był koncert, tylko manifest, że Pogorzela właśnie się obudziła.

I nie chodzi o nazwiska na plakacie, ani o nagłośnienie, choć i ono dało wczoraj radę. Chodzi o energię, która się wreszcie zgadzała z oczekiwaniami, o to, że nie zrezygnowano mimo pogody, wyglądające jak zapowiedź arki Noego. O to, że nie było udawania, tylko prawdziwe emocje, mokre włosy, przemoczone buty i serca suche od łez śmiechu.

Organizatorzy brawo!, publiczność kapelusze z głów! . A kto nie był... No cóż, dziś jeszcze ma szansę naprawić swój błąd. Bo prognozy mówią, że może być tylko lepiej. Ale szczerze? Po takim piątku pogoda przestała mieć znaczenie. Bo Pogorzela już się zaczęła bawić i chyba nie ma zamiaru przestać.

 

[ZT]81034[/ZT]

[ZT]81018[/ZT]

[ZT]80697[/ZT]

[ALERT]1752305640027[/ALERT]