Każdy ma prawo być zmęczony. Dlaczego tak trudno dziś po prostu odpocząć?

Coraz więcej ludzi mówi dziś, o zmęczeniu. Nie znudzeniu, nie zniechęceniu, tylko zmęczeniu...  wszystkim. Tym, że trzeba wstać, zdążyć, odebrać, zrobić, zaplanować, a potem dopiero położyć się i jutro wstać znowu, by powtórzyć to samo. Wypalenie, o którym jeszcze kilka lat temu mówiło się głównie w kontekście lekarzy, nauczycieli czy policjantów, dziś dotyka niemal każdego. Matki, która od rana do nocy „spina” dom i pracę. Opiekuna, który nie ma dnia bez telefonu z pytaniem, czy może przyjść wcześniej. Ucznia, który wisi nad kolejnym sprawdzianem.

Nie trzeba mieć depresji, żeby czuć, że coś w tym świecie nie działa. Żyjemy w czasach, gdy nie wypada być po prostu zmęczonym. Kto narzeka, ten „sobie nie radzi”. Kto prosi o przerwę, ten „ jest słaby”. Wszędzie motywacja, rozwój, efektywność i coraz mniej zwykłego oddechu. Jakbyśmy zapomnieli, że człowiek nie jest maszyną, do której wystarczy podłączyć nowy kabel i już działa.

Specjaliści od zdrowia psychicznego mówią dziś o „zmęczeniu materiału”,  ale w tym materiale jesteśmy my. Nie chodzi tylko o stres w pracy. Chodzi o to, że coraz trudniej być po prostu sobą, bez presji i konieczności udowadniania światu, jakie to nasze życie jest udane. W codziennych rozmowach coraz częściej słychać - „Nie mam już siły”. I nie brzmi to już tak dramatycznie, jak kiedyś ale raczej zwyczajnie, jak... „nie chce herbaty”.

Może więc Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego, który obchodzimy dziś 10 października, to dobra chwila, żeby przestać udawać, że wszystko jest w porządku?. Nie po to, by się użalać nad samym sobą, tylko żeby w końcu przyznać, że każdy ma prawo czuć się zmęczony. Bo jeśli coś dziś naprawdę wymaga odwagi, to nie wytrzymałość i robienie dobrej miny, do złej gry, ale szczerość raczej wobec samego siebie.

 

[ZT]83233[/ZT]

[ZT]83361[/ZT]

[ZT]83340[/ZT]

[ALERT]1760078571543[/ALERT]