Szkło laboratoryjne - jakie i gdzie kupić?

Ciało bezpostaciowe, które charakteryzuje się właściwościami zbliżonymi do ciała krystalicznego to tzw. materiał amorficzny. Materiał amorficzny powstaje na skutek szybkiego ochłodzenia płynu do stanu stałego z pominięciem procesu krystalizacji. Jednym z najbardziej popularnych na świecie materiałów amorficznych, wykorzystywanych w życiu codziennym oraz w wielu gałęziach przemysłu, jest szkło. Szło (ciało bezpostaciowe, ciało amorficzne) nie charakteryzuje się uporządkowaniem dalekiego zasięgu, w „normalnych” warunkach występuje jako ciało stałe.

Do produkcji szkła używa się piasku kwarcowego oraz odpowiednich dodatków – najczęściej węglanu wapnia oraz węglanu sodu, topników – takich jak tlenek ołowiu (II) oraz tlenek boru.  Podczas produkcji szkła można dodać różnego rodzaju pigmenty, dzięki którym szkło uzyskuje dane zabarwienie; zazwyczaj są to tlenki metali przejściowych np. kadmu (uzyskuje się zabarwienie żółte), manganu (fioletowe), żelaza i chromu (uzyskuje się zabarwienie zielone), kobaltu (zabarwienie niebieskie), a koloidalne cząsteczki złota zabarwiają szkło na kolor czerwony. 
 

Szkło laboratoryjne jest szkłem szlachetnym, dzięki dodatkom posiada dużą wytrzymałość mechaniczną i wysoką odporność na zmiany temperatur oraz wysoką odporność na odczynniki chemiczne.  Na etapie produkcji szkła laboratoryjnego dodatek odpowiednich tlenków kształtuje pożądane właściwości chemiczne i wytrzymałościowe otrzymywanego szkła, dzięki czemu wykorzystanie go do produkcji sprzętu, czy aparatury chemicznej pozwala na uzyskanie urządzeń, czy materiałów posiadających założone cechy użytkowe. Szkło laboratoryjne takie jak https://danlab.pl/nasze-produkty/szklo-laboratoryjne-i-drobny-asortyment-laboratoryjny/ można podzielić na kilka podstawowych typów: szkło kwarcowe (odporne na szok termiczny, wysoce odporne na działanie silnych kwasów), szkło sodowe (wytwarzanie szyb i sprzętu pomocniczego-szkło miękkie i łatwo topliwe), szkło potasowe (trudniej topliwy i twardy gatunek szkła), szkło jenejskie (wytrzymałe na wysokie temperatury i nagłe wahania temperatur; odporne na kwasy i zasady), szkło pyreksowe (bardzo wytrzymałe zarówno na mechaniczne uszkodzenia jak i na zmiany temperatur), szkło duranowe (wytrzymałe na temperaturę; mniej wytrzymałe na kwasy i zasady) oraz szkło typu supremax, które jest niewiarygodnie odporne termiczne. 

W zależności od przeznaczenia i miejsca zastosowania używany jest dany gatunek szkła. 

W każdym laboratorium ważne jest, aby zastosowane naczynia i aparatura nie reagowały z materiałem analizowanym i pozwalały na niezakłócony przebieg analizy. Dlatego też tak ważny jest optymalny dobór urządzeń i naczyń, które z jednej strony wytrzymają warunki, w jakich przeprowadzany jest proces, a z drugiej nie reagowały i nie wprowadzały błędnych danych do analizy. Należy pamiętać, że cena szkła w pewnym stopniu jest wyznacznikiem jego jakości. Do zastosowań typowo studenckich mogą wystarczyć naczynia niedrogie importowane z Indii czy Turcji, natomiast w poważnych laboratoriach warto zainwestować w naczynia i aparaturę od zachodnich wytwórców, gdyż wartość potencjalnie utraconych (np. w przypadku pęknięcia lub rozbicia naczynia) nieraz długotrwających eksperymentów może być znaczna. 

Materiał partnera