Niedziela Zmartwychwstania. Mocne słowa księdza Brylaka o świątecznej religijności

Zmartwychwstanie jest trudną prawdą. Kiedy patrzy się na to, w jaki sposób ludzie, którzy byli przy Jezusie odkrywali fakt, że On żyje, widać od razu jak trudna jest ten dogmat. Wkurzam się na te wszystkie ckliwe świąteczne życzonka, które, mam wrażenie, w żaden sposób nie dotykają realizmu życia. Przeciwnie, zamiatają pod dywan to co trudne a przecież … też prawdziwe.

Zmartwychwstanie jest początkiem!!! Tymczasem w samym Kościele poprzesuwaliśmy akcenty. Cały wysiłek duchowy, moralny związany jest z Wielkim Postem. I kiedy wszystko ma się zacząć, my – chrześcijanie, … odpuszczamy. To słynne: święta, święta i po świętach.

Wyobraź sobie taką sytuację. Przygotowujesz się do zawodów, do olimpiady. Wkładasz w treningi mnóstwo wysiłku. Po drodze, ludzie, którzy patrzą na Ciebie, zauważają, że rzeczywiście Ci zależy. Pojawiają się sponsorzy, kibice, trenerzy. Wchodzisz na poziom profesjonalizmu. Już nie ma odwrotu. Rzucasz wszystko na jedną kartę. Trenujesz do upadłego, wzbudzając ogromne nadzieje. I oto cud … nikomu nie znany człowiek zostaje mistrzem olimpijskim. Szok. Wręczają Ci medal, wydają bankiet na Twoją cześć. W kolejce stoją ludzie po autografy, czekają na Ciebie firmy, które chcą żebyś reklamował a niebotyczne pieniądze. Zgłaszają się do Ciebie kolejni trenerzy z najwyższej półki ponieważ widać, że masz talent. Zostałeś odkryty i przed Tobą świetlana przyszłość.

A Ty mówisz święta, święta … trzeba iść do roboty. Mam wrażenie, całe chrześcijaństwo sprowadzamy do, … przepraszam … zgaszonego peta. Było może i fajnie ale … Taka postawa nikogo nie pociągnie i dlatego zostajemy coraz bardziej sami, krzycząc, że co to się dzieje.

To w nas jest problem. Wygraliśmy olimpiadę i … nie idziemy za ciosem. Nie widać w nas ZMARTWYCHWSTANIA. Dziękuję za taką religię. Ja wysiadam. W momencie kiedy wszystko może się zacząć, my kończymy. Porażka.