Aby zacząć walkę o bujną czuprynę, trzeba najpierw zdiagnozować, gdzie leży problem i co jest przyczyną nadmiernego wypadania włosów. Ale bez paniki! Zrozumienie przyczyn jest kluczem do znalezienia odpowiedniego leczenia łysienia.
Łysienie androgenowe to najczęstszy “sprawca” utraty włosów, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Jest to także najbardziej złożony rodzaj łysienia, pogłębia się z wiekiem, ale nie omija również młodych osób.
Łysienie androgenowe ma podłoże genetyczne, a DHT (dihydrotestosteron – steroidowy hormon płciowy) wpływa na skrócenie fazy wzrostu włosów oraz osłabienie ich struktury. Opóźniony zostaje wzrost nowych włosów, które i tak odrastają zdecydowanie cieńsze i słabsze. Na koniec drogi, mieszek włosowy zanika, co prowadzi do postępującego i nieodwracalnego ubytku w owłosienia.
Łysienie androgenowe może dotykać nawet 50% mężczyzn przed 50 rokiem życia. Zaczyna się od tzw. zakoli i przerzedzenia włosów, przechodząc przez różne etapy aż do całkowitego wyłysienia.
Kobiety również zmagają się z łysieniem androgenowym, choć przebieg jest inny niż u mężczyzn. Włosy rzadziej wypadają całkowicie, a proces utraty włosów najczęściej zaczyna się od okolicy szczytu głowy.
Łysienie telogenowe to specyficzny rodzaj utraty włosów spowodowany zakłóceniem ich naturalnego cyklu wzrostu. Fazy anagen i katagen ulegają skróceniu, przez co coraz więcej włosów przechodzi do fazy telogenu, co skutkuje ich przerzedzeniem i przyspieszonym wypadaniem.
Istnieje wiele czynników, zwiększających ryzyko łysienia telogenowego:
Kluczowym elementem jest identyfikacja źródła problemu. Wiele przypadków nie wymaga zaawansowanego leczenia, wystarczy wyeliminowanie przyczyny.
Łysienie anagenowe (znane również jako dystroficzne) to nagły i alarmujący rodzaj łysienia, który wynika z uszkodzenia cebulki lub macierzy włosów anagenowych, które są w fazie aktywnego wzrostu.
Głównymi przyczynami łysienia anagenowego są chemioterapia, promieniowanie jonizujące, toksyny i metale ciężkie. Najczęściej wystarczy wyeliminować przyczynę łysienia, a mieszki włosowe zachowają zdolność produkcji włosów. Rzadziej się zdarza, że dochodzi do trwałego wyłysienia.
Łysienie plackowate to przewlekły stan zapalny, który powoduje uszkodzenie mieszków włosowych, prowadząc do widocznych „placków” wyłysienia na głowie. Pierwsze symptomy to zazwyczaj okrągłe, łyse placki na owłosionej skórze głowy. Często dotyka młodych osób, a nawet dzieci. Choć nie znamy dokładnej przyczyny łysienia plackowatego, to mówi się, że związane jest z zaburzeniami autoimmunologicznymi. Czynniki genetyczne oraz stres mogą również wpływać na rozwój choroby.
Jeśli zmagasz się z jakimkolwiek rodzajem łysienia, nie musisz się martwić! Medycyna rozwinęła się na tyle, że możemy skutecznie walczyć z każdym schorzeniem skóry głowy i przywrócić piękną bujną fryzurę! W zależności od rodzaju i zaawansowania choroby, istnieją różne metody leczenia, w tym terapie miejscowe, farmakologiczne czy w ostateczności przeszczep włosów, na który decyduje się coraz więcej osób.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz