Jaki market, taka promocja, a Polak mądry po szkodzie. Wcześniej nawet przez myśl by mi to nie przeszło...

W piątek wieczorem jak wielu mieszkańców Gostynia, wybrałem się na zakupy do jedynego w naszym mieście Lidla. Mam do niego najbliżej, wiec czasem zaglądam, a to miała być szybka wizyta po podstawowe produkty. Aż tu nagle patrzę – okazja, której nie sposób przeoczyć. Na półce z kawami kartka – jedna z tych, które obsługa wywiesza, by wyeksponować coś szczególnie atrakcyjnego. „60% TANIEJ -  drugi, tańszy produkt” – głosiła. Limit czterech opakowań na osobę brzmiał rozsądnie, więc bez wahania zapakowałem tyle do koszyka. W końcu perspektywa zaoszczędzenia prawie 50 zł brzmiała jak całkiem niezły plan na udany wieczór.

Niestety, los (a raczej marketowy system) miał wobec mnie inne plany. Przy kasie samoobsługowej zderzyłem się z rzeczywistością - rabat się nie naliczył. Najpierw pomyślałem, że to drobna usterka, może chwilowy problem techniczny. Zwróciłem się więc do obsługi. Miły i uprzejmy pan stojący w pobliżu kas wyjaśnił,  że aby rabat zadziałał, muszę aktywować kupon, a następnie zeskanować aplikację i wtedy powinno być OK. Proste, prawda? Tak mi się przynajmniej wydawało, bo nie pierwszy raz robiłem zakupy z dedykowaną apką Lidla.

Wyciągam więc telefon i zaczynam szukać. Kuponów rabatowych sporo, data oferty 10-11 stycznia się zgadza, a kawy ani widu, ani słychu... Krzątający się w pobliżu miły i uprzejmy pan z obsługi, podszedł do mnie i zaczął pomagać, bo bez okularów niewiele widziałem na ekranie smartfona. On również nie dostrzegł kuponu. I wtedy zaczęło się robić ciekawie. Ten sam miły i wciąż uprzejmy sprzedawca podsunął mi pewną teorię, która wprawiła mnie w osłupienie -  może ktoś już wykorzystał mój numer i sam skorzystał z promocji na moje konto? Przyznaję, że mnie to zaskoczyło. Bo kto mógłby wpaść na coś takiego? W głowie zacząłem przeglądać listę osób, znających mój numer i zastanawiałem  - czy rzeczywiście ktoś z moich znajomych, rodziny, przyjaciół jest aż tak wielkim miłośnikiem kawy, żeby zniżyć się do takiego poziomu, skoro zapewne ma własną aplikację i własne kupony rabatowe? Myśl ta była równie absurdalna, co niepokojąca i nie ukrywam bardzo krępująca.

Pan z obsługi, widząc moje zniesmaczenie, zaproponował, żebym sprawdził w zakładce „Moje zakupy”, wszelkie wcześniejsze transakcje. Tak też zrobiłem i co? -  ani  śladu po wykorzystanym kuponie. Nic. Kiedy zapytałem, jak to możliwe, usłyszałem, że niestety nie wie jak mi pomóc. Oddałem mu więc cztery opakowania kawy warte łącznie prawie 240 zł ( 59.99 zł za sztukę), spakowałem resztę zakupów, zapłaciłem i poszedłem sprawdzić czy aby ja czegoś nie pokręciłem. Gdy upewniłem się, że widzę co widzę na półce, wyszedłem ze sklepu i wróciłem do domu. Dopiero tutaj zacząłem sobie pluć w brodę, że chyba zbyt szybko sobie odpuściłem.

Niestety jak mówią  "Polak mądry po szkodzie" Więc  kiedy już zdałem sobie z tego sprawę, zacząłem drążyć temat, by w przyszłości nie popełnić tego samego błędu. Wtedy też natchnęło mnie, że może warto napisać o tym kilka słów, by inni nie okazali się takimi miękiszonami. I czego się dowiedziałem? 

Po pierwsze – nie można dać się zbyć obsłudze ( nawet jeśli nie wie jak pomóc) Proste prawda? Bo jeśli sklep wyraźnie eksponuje promocję ( tak jak to jest wyeksponowane na zdjęciu), każdy klient ma prawo domagać się realizacji oferty zgodnie z warunkami przedstawionymi na półce. Informacje na temat konieczności aktywowania kuponu powinny być jasne i widoczne. Jeśli promocja nie działa, warto zgłosić sprawę kierownikowi sklepu i poprosić o wyjaśnienie. Sklepy mają obowiązek przestrzegać przepisów o ochronie konsumentów, a eksponowana cena lub oferta powinna być wiążąca.

Po drugie – w razie braku satysfakcjonującej odpowiedzi można zgłosić skargę do UOKiK lub wpisać uwagę do książki skarg i wniosków dostępnej w sklepie. Takie sytuacje, choć wydają się błahe, podważają zaufanie klientów i mogą być traktowane jako wprowadzanie w błąd, a za to grozić mogą wysokie sankcje dla sklepu czy marketu.

Teraz już wiem, że wyciągnąłem z tego odpowiednią lekcję, a moja ulubiona kawa, zamiast przynieść mi aromatyczną przyjemność dostarczyła raczej gorzkiej refleksji o tym, że zbyt nie warto tak szybko się poddawać. Pojawiły się też wątpliwości - czy to była rzeczywiście okazja którą zmarnowałem, czy może iluzja, której dałem się omamić jak dziecko? Dziś już wiem, co zrobię następnym razem, kiedy natknę się na podobny problem. A wy mieliście kiedyś takie sytuacje? Jeśli tak, to może chcecie o nich opowiedzieć? Bo w końcu zakupy powinny być przyjemnością, a subiektywną oceną własnej osobowości.