Kiedyś znajdowała się w nim Wojewódzka Kolumna Transportu Sanitarnego, dziś stoi i niszczeje, a może już wkrótce będzie grozić zawaleniem. Mowa o budynku przy ul. Starogostyńskiej w Gostyniu, będącym obecnie w zasobach nieruchomości Skarbu Państwa, w imieniu którego działa starosta gostyński.

Zainteresowanych przejęciem budynku na własne potrzeby było wielu, m.in. mieszkańcy stojącej w pobliżu kamienicy, organizacje pozarządowe, gmina Gostyń. Cóż z tego, jak wojewoda wielkopolski od co najmniej 5 lat nie podejmuje żadnej decyzji, która pozwoliłaby zmienić sytuację własnościową budynku bądź zdecydowanie poprawić jego stan techniczny i sensownie zagospodarować.

Ryszard Jankowiak - geodeta powiatowy a jednocześnie naczelnik Wydziału Architektury, Budownictwa i Gospodarki Nieruchomościami Starostwa Powiatowego w Gostyniu oraz Leszek Maliński - sekretarz powiatu zgodnie twierdzą, że to właśnie wojewoda i jego służby od lat nie podejmują ostatecznej decyzji, co dalej z obiektem, który nie tylko szpeci miasto, ale i stanowi realne zagrożenie budowlane.

Chyba za humorystyczną ciekawostkę można uznać ostatnią próbę przekazania obiektu ewangelikom jako mienie zastępcze za pastorówkę. Zrujnowane garażowe budynki zamiast wartego kilkaset tysięcy budynku pastorówki ? na to ewangelicy nie zgodzili się, czemu trudno się dziwić.

Najbardziej zdenerwowani stanem budynku są mieszkańcy pobliskiej kamienicy, którzy kilka lat temu chcieli zagospodarować obiekt.

- Proszę zobaczyć, w jakim stanie jest ten budynek, brakuje szyb, a wokół niego jest pełno śmieci i śmierdzi uryną. Tu trzeba coś zrobić, bo tak dalej być nie może. Przez wybite okna wchodzą bezdomni, którzy zrobili sobie tam miejsce do spania. Policja interweniowała tu kilka razy, bo sami dzwoniliśmy, żeby interweniowali. Ostatnio byli w sobotę, ale okazało się, że hałas robiły szczury ? mówi pan Krzysztof mieszkaniec pobliskiego domu.

Pani Monika również wypowiada się w podobnym tonie, zwracając uwagę na smród i bałagan wokół budynku, a także strach przed tym miejscem.

- Boję się tędy przechodzić wieczorem. Kiedyś byłam tam zobaczyć w dzień, a tam jakieś poduszki, butelki od wina itp. Idąc dalej, spotkałam trzy osoby, które tam siedziały i piły ? mówi pani Monika.

W kolejnym tygodniu poinformujemy czytelników o szczegółach tej nierozwiązanej od wielu lat sprawy.

Tekst/foto:(jar)