Przyczyny i przebieg operacji wycięcia macicy

Zabieg wycięcia macicy, znany też pod nazwą histerektomii, to jedna z najczęściej przeprowadzanych operacji ginekologicznych. Ponieważ wyklucza późniejsze zajście w ciążę, u kobiet w wieku rozrodczym stosuje się to rozwiązanie tylko w ostateczności. Jakie mogą być powody, dla których wycięcie macicy staje się koniecznością, a także na czym polega zabieg – przeczytasz w poniższym artykule.

Najpowszechniejszą przyczyną histerektomii jest obecność mięśniaków macicy. Choć charakter tych nowotworów określa się jako łagodny, to potrafią one być groźne dla zdrowia, a nawet życia kobiety. Jest to bowiem dolegliwość nie tylko bolesna, ale też skutkująca długimi, obfitymi miesiączkami powodującymi nadmierną utratę krwi. Macicę wycina się także w przypadku zdiagnozowania nowotworów złośliwych, takich jak rak endometrium (tj. błony śluzowej) czy rak trzonu macicy albo rak szyjki macicy z podejrzeniem, że obejmuje on większy obszar.

Inne przyczyny
Wskazaniem do wykonania histerektomii może też być obniżanie się narządów rodnych u kobiet po menopauzie, jak również występowanie u nich nieprawidłowych krwawień, niezwiązanych z nowotworami. Jak dowiadujemy się w białostockim gabinecie ginekologiczno-położniczym dr Anny Kluz-Kowal, wśród innych możliwych przyczyn wycięcia macicy wymienić należy jeszcze chociażby schorzenia takie jak endometrioza czy adenomioza.

Histerektomia przezpochwowa
Jednym ze sposobów usuwania macicy jest histerektomia przezpochwowa, kiedy to nie przecina się powłok brzusznych ani nie ingeruje w inne narządy, np. jelita. W związku z tym ograniczone zostaje ryzyko ewentualnych powikłań, czas rehabilitacji jest krótszy, a po zabiegu nie pozostają widoczne blizny. Jest to metoda wskazana zwłaszcza u pacjentek otyłych. Nie zawsze jednak można się na nią zdecydować.

Histerektomia brzuszna
Kobiety, które nie rodziły, mogą mieć np. zbyt wąski kanał pochwy, by histerektomia przezpochwowa była możliwa. Również w przypadku macicy zbyt dużej (np. zmienionej mięśniakowato), a także w przypadku zrostów czy zagrożenia życia lepsza okazuje się klasyczna histerektomia brzuszna. Wykonuje się wówczas nacięcie od pępka do spojenia łonowego, ewentualnie mniejsze – jedynie nad spojeniem. Zależy to od rozległości operacji, która może objąć dodatkowo wycięcie jajników i jajowodów.

Histerektomia laparoskopowa
Nieco mniej inwazyjna, a na pewno pozostawiająca mniejsze blizny, jest histerektomia laparoskopowa, w której wykonuje się tylko dwa niewielkie nacięcia. Przez jedno z nich wprowadza się kamerę, która pozwala chirurgowi kontrolować pracę narzędziami wprowadzanymi przez drugi otwór. Czasami w asyście laparoskopowej przeprowadza się także histerektomię przezpochwową.

Zabieg i rekonwalescencja
Cała operacja trwa z reguły około dwóch godzin, a przeprowadza się ją w znieczuleniu ogólnym albo zewnątrzoponowym, kiedy pacjentka nic nie czuje od pasa w dół, jednak pozostaje przytomna. Od wybranej metody zależy czas pozostania na obserwacji, a także długość okresu rekonwalescencji. Ta ostatnia zabiera mniej więcej dwa miesiące, ale nawet przez pół roku należy unikać przemęczania się czy dźwigania ciężarów większych niż 5 kg.