Osuszanie budynków ? jakie metody osuszania dają najlepsze rezultaty?

Osuszanie budynków to zespół czynności, które prowadzą do usunięcia nadmiaru wilgoci z przegrody. Eksperci spierają się jednak odnośnie tego, które czynności można uznać za osuszanie. Na samym starcie zawsze powinno się określić przyczyny zawilgocenia. Dopiero na tej podstawie można planować zabiegi osuszające. W przeciwnym wypadku nie dadzą one oczekiwanego rezultatu.

Pierwsze metody osuszania budynków
Do najstarszych metod osuszania zalicza się wszystkie metody, które polegają na odtworzeniu izolacji poziomej, co prowadzi do wysychania muru. Jest to m.in. podcinanie muru, podmurowywanie ław fundamentowych czy wbijanie w ścianę blach wykonanych ze stali nierdzewnej. Z czego ta ostatnia metoda jest nadal chętnie wykorzystywana w wielu krajach, również w Polsce. Polega ona mechanicznym wbijaniu w poziomą spoinę muru odpowiednich blach łączonych na zamek.

Iniekcyjne metody osuszania budynków
Do metod inwazyjnych osuszania budynków zalicza się przede wszystkim bardzo popularną metodę iniekcji. Polega ona na wytworzeniu w przegrodzie przepony, która przerywa podciąganie kapilarne. Wyróżnia się przy tym iniekcję ciśnieniową, elektroiniekcję, iniekcję grawitacyjną oraz termoiniekcję.

Iniekcja grawitacyjna, stosowana obecnie coraz rzadziej, polega na wywierceniu w przegrodzie otworów o średnicy około 20-30 mm w odległości około 10 cm. Niestety jest ona niezbyt skuteczna w przypadku mocno zawilgoconej przegrody, dlatego coraz częściej zastępuje się ją iniekcją ciśnieniową. Pewnym wariantem iniekcji tego typu jest iniekcja mokre w mokre oraz iniekcja z aktywatorem. W tej sytuacji stosuje się jako preparaty iniekcyjne bezrozpuszczalnikowe środki produkowane na bazie krzemianów, silanów, silikonianów, akrylanów czy mikroemulsji silikonowych. Ciekawym rodzajem iniekcji ciśnieniowej jest także iniekcja z wykorzystaniem płynnych parafin. Wymaga ona jednak specjalistycznego sprzętu. Po wywierceniu otworów instaluje się tzw. termopakery, a cały proces sterowany jest w sposób elektroniczny.

Skuteczne metody osuszania budynków – iniekcje
Iniekcja krystaliczna jest metodą, która polega na wykonaniu otworów i wprowadzeniu przez nie zaprawy iniekcyjnej będącej wodnym roztworem cementu portlandzkiego oraz aktywatora krzemianowego. Co ciekawe, metoda ta nie wymaga wstępnego osuszania muru. Blokada w murze tworzy się bardzo szybko, bo już w ciągu 7-10 dni i sprawdza się w zasadzie w przypadku każdego muru, bez względu na jego grubość czy stopień zawilgocenia.

Elektroiniekcja to z kolei połączenie klasycznej iniekcji z elektroosmozą. Do wywołania różnicy potencjałów w murze, która wymusza wzmożony ruch wilgoci w porach, wykorzystywany jest prąd stały o napięciu 24V. Po opróżnieniu kapilar wykonywana jest już iniekcja.

Ostatnią metodą osuszania budynków jest termoiniekcja, a więc iniekcja z czynnikiem termicznym. Ideą tej metody jest wstępne osuszanie fragmentu budynku do poziomu max. 7% wilgotności masowej oraz wykonanie iniekcji. W tym przypadku ciepło jest dostarczane za pomocą termowentylatorów lub generatorów mikrofalowych. Początkowo do wykonywania iniekcji tego typu wykorzystywane były rozpuszczalnikowe roztwory żywicy metylosilikonowej. Dzisiaj coraz częściej iniekcję tego typu wykonuje się razem z klasyczną metodą ciśnieniową. Najpierw mur podgrzewany jest za pomocą generatorów mikrofalowych (wstępne osuszanie pasa muru), a potem wykonuje się iniekcję ciśnieniową.

Osuszanie budynków - osuszanieciak.pl